Sálarmorð kalla sumir það en þá er engin von, Ég vil hafa von

Vá umræðan í Kastljósi setti allt á fullt í mínum kolli  

Sendi kærleika og hrós til fólksins sem hefur komið fram þessa dagana í Kastljósi, þetta eru ekki auðveld skref hjá þeim og meiga þau stolt vera.

Að vera plataður með fögrum orðum, nammigjöfum eða hótunum sem leiddu til misnotkunar er að taka frá manni val á því að vera til sem manneskja, skömmin og vanlíðanin sem fylgir er svo svakaleg að manni langar ekki að vera til og veit ég um nokkra sem fóru þá leið. 

En eins og einn sagði í viðtalinu í kvöld, að það er til leið út, fólk og staðir sem hægt er að leita til. Og það er þess virði að segja frá og leita sér hjálpar. Losna við skömmina og finnast maður einhvers virði. Maður lærir að virða sjálfan sig og meira að segja lærir maður smátt og smátt að elska sjálfan sig eins og maður er  ekki eins og maður hélt að aðrir vildu hafa mann.

Knús út þetta fagra kvöld og von um að heimurinn batnandi sé